LuxDei.StudiumSacrum to PEWNA STRONA INTERNETU na LuxDei.pl

Kalendarium witryny ''LuxDei.StudiumSacrum''

Świat anonsuje swoje istnienie czasowo. Dlatego kryzys doświadczania czasu jest też kryzysem istnienia. Tracąc czasowe koordynaty nie jesteśmy w stanie zrozumieć, że bytowanie jest zawsze byciem-już-w i byciem-już-z, zaś «moja historia» nie jest tylko «moja», lecz należy ona do całego istnienia, które wypełnia się przez wczoraj, dzisiaj i jutro. Czas uniemożliwia upadek w Ja i wyrasta z «bycia-z». Jest jakąś siłą przeciwdziałającą samotności i zafałszowaniu istnienia. Bez czasu łatwo stajemy się więźniami tego, co «tu» i zaczynamy sądzić, że jedynie «bycie tu i tak» wyznacza całe nasze bytowanie. Ten, kto jest wrażliwy na czas, ma jakąś niezdolność do życia tylko w «tu i tak» i uznania, że wszystko obraca się wokół niego. Paradoksalnie, dopiero czas wskazuje, że nie jesteśmy wcale przypadkowym i tymczasowym istnieniem, lecz jesteśmy zawsze z kimś, w czymś i dla kogoś. Czas chroni nas przed tym, byśmy sami siebie nie uznali za boga. Dlatego zabiegać i troszczyć się o czas jest naszym zadaniem, od którego nie należy się zbyt łatwo uwalniać [*].

Bieżące koordynaty czasowe (dzień tygodnia, data, godzina):
Dziś imieniny obchodzą:
Data powstania pomysłu witryny:	2007-01-22
Data rejestracji domeny luxdei.pl:	2007-02-13
Data aktywacji domeny luxdei.pl:	2007-02-15
Data proklamowania witryny "LuxDei.StudiumSacrum":	2007-02-22
Witryna istnieje:
Ostatnia aktualizacja:
Do końca bieżącego miesiąca pozostał(o/y) jeszcze:
Liczba nowych Gości, którzy odwiedzili niniejszą witrynę:
Liczba Twoich odwiedzin niniejszej podstrony:
Jesteś tu od:
Liczba dni, które upłynęły od Twojej ostatniej wizyty:
Gości on-line:
Twój adres IP:
Bieżąca rozdzielczość Twojego ekranu:
Preferowana rozdzielczość:	1024x768 lub wyższa
Liczba dni do końca 2022 roku:
Według czasu zimowego (CET) do końca bieżącego roku pozostało:	miesięcy: 1 godzin: 20 minut: 44

Każda chwila twego życia bogata jest w wieczność. Każdy dzień jest darem Bożym. Czas jest minutą, którą masz do swej dyspozycji. Uczyń ją bogatą w znaczenie i wartość. Poruszaj się bardziej w czasie niż w przestrzeni. Czas jest świadkiem naocznym twego życia; bacz, aby nie stal się twym oskarżycielem. Głupotą jest angażowanie się w rzeczy próżne, jeśli żyje się tak krótko. Zażądają od ciebie rachunku jak wykorzystałeś czas, który ci został dany.
Nie ma ceny równej wartości czasu. Czas jest skarbem, jaki mamy tylko w obecnym życiu. Nie marnuj czasu. Nie ma nic cenniejszego od niego. Niestety, nic nie jest bardziej zaniedbywane. W chwili śmierci jakże będziesz pragnął odzyskać ten czas, który teraz tracisz!
Mijają dni zbawienia i już więcej nie powracają. «Synu, zważaj na okoliczności i strzeż się od złego» (Syr 4,20). Dziś masz możliwość czynienia dobrze, lecz czy będziesz ją miał jeszcze jutro?
Nie odkładaj do jutra tego, co możesz uczynić dzisiaj, gdyż dzień dzisiejszy przeszedłby bezowocnie dla ciebie. Każdego dnia pamiętaj, że tego, co ci przyznaje ranek, nie obiecuje wieczór, a jeśli ofiaruje ci wieczór, nie zapewnia poranek.
Musisz opuścić ten świat, nie wiesz jednak kiedy. Nie oczekuj na czas, którego nie jesteś pewny. Staraj się natomiast z obecnego czasu uczynić skarb.
Pan wymierzył twoje dni (por. Ps 39,6). Każdy mijający dzień przybliża cię do odejścia z ziemskiego wygnania do niebieskiej ojczyzny.
Może marnujesz wiele czasu na materialne sprawy, a nie znajdujesz go wcale, aby zatroszczyć się o swoją duszę i ubogacić ją w zasługi. O nieudolności i głupoto ludzkiego serca, które tak bardzo troszczy się o nabycie dóbr ziemskich, a traci czas, najcenniejszy skarb, jakim może dysponować na ziemi!
Rozważ, jak mija nietrwały i nieodwracalny czas, i ty wraz z nim! Idzie zawsze krok w krok za tobą, a przyszłość czyni go już przebrzmiałym. Każde uderzenie zegara niech będzie dla ciebie ciągłym przypomnieniem mijającego czasu oraz zbliżającej się wieczności.
Czas mija i nie powraca więcej. Jeśli go źle wykorzystasz, jest stracony na zawsze. W wieczności osiągniesz taki stopień miłości, jaki osiągnąłeś w czasie.
Czas jest skarbem dla tego, kto zajmuje się sprawami tego świata; dla ciebie, który pracujesz dla Boga, czas jest chwałą, która trwać będzie wiecznie.
Jesteś pielgrzymem ku wieczności. Podróżuj każdego dnia, dopóki masz czas. Jakże jesteś biedny, jeśli trzymasz się kurczowo tego nietrwałego życia i zaniedbujesz wieczność!
Uratuj, jeśli to możliwe, stracony czas przez prawdziwą i doskonałą miłość. Teraz jest czas trudu, który powinien być dla ciebie pociechą z miłości do Chrystusa Ukrzyżowanego.
Panie, co pozostanie w wieczności z tego dnia? Spraw, aby nie został bezpowrotnie stracony w przepaści czasu, ale by miał wieczne reperkusje w Twoim królestwie [*].